Jak mówić żeby dzieci nas słuchały – Poradnik.

Jak rozmawiać z dzieckiem

Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały? Jest to jedno z pytań, które zadają sobie rodzice. Nie jest to proste pytanie, ponieważ bardzo trudno na nie odpowiedzieć. Dzieci nie są identyczne, każde dziecko potrzebuje innego podejścia. Niektóre z maluchów potrzebują przestrzeni osobistej, a inne czują się nieswojo, gdy, chociażby na chwilę zostają zostawione same sobie, dlatego najważniejsze jest zrozumienie. Jednak pomimo tych różnic można wyznaczyć kilka podstawowych, uniwersalnych zasad.

Zasada 1: Postaraj się rozmawiać spokojnie, nawet gdy dziecko nie słucha.

Zasada 2: Bądź otwarta/y na dyskusje, zamiast wydawać suche polecenia.

Zasada 3: Stosuj nagrody, ogranicz kary.

Zasada 4: Pozwól, aby dziecko miało własne zdanie.

Zasada 5: Pozwól czasem na odrobinę buntu.

Postaraj się rozmawiać spokojnie, nawet gdy dziecko nie słucha.

Co zrobić, gdy dziecko nie słucha rodziców? Jest to dość częsty przypadek, jednak nie wszyscy rodzice wiedzą o głównym podłożu tego 'zjawiska'. Większość dzieci potrzebuje naszej pełnej uwagi i za wszelką cenę próbuje ją na siebie zwrócić. Dlatego w przypadku gdy mówimy coś do malucha a on nas nie słucha nie należy wybuchać gniewem, ponieważ gniew tu nic nie zdziała. Do naszej pociechy bardziej dotrze, gdy będziemy mówić stanowczym, ale spokojnym głosem oraz gdy pokażemy, że nie damy się tak łatwo wyprowadzić z równowagi. Gdy zaczniemy podnosić głos na naszą pociechę sprawimy, że zyska ona większą atencję więc w jej rozumowaniu będzie to dobra metoda, żeby zyskać uwagę.

Bądź otwarta/y na dyskusje, zamiast wydawać suche polecenia.

Jak poradzić sobie z dzieckiem, które nie słucha? Najważniejsze to zrozumienie, że dziecko nie jest żołnierzem i nie chce być traktowane z żołnierskim rygorem. Wydając mu suche polecenia ono się poczuje zdominowane i jako forma buntu może przestać nas słuchać. Gdy zamiast kazać mu coś robić, w dyskusji stanowczo, ale jednak w formie prośby poprosimy, aby to zrobiło dziecko zyska przeświadczenie, że z jedne strony to ono decyduje o tym, co robi a z drugiej, że ono tobie pomaga, a nie spełnia jedynie wydane rozkazy. Tak jak każdy, tak i szczególnie nasza pociecha potrzebuje czuć, że nie tylko ona potrzebuje nas, ale również my potrzebujemy jej.

Stosuj nagrody, ogranicz kary

Nie jest dobrą metodą stosować kary, gdy dziecko nie słucha poleceń, o wiele lepsza reakcja jest, gdy nagradzamy jego poprawne zachowanie a złe zachowanie skutkuje brakiem nagrody. Jeśli zaczniemy karać każde złe postępowanie wzbudzimy w naszym dziecku lęk przed próbowaniem nowych rzeczy z obawy, że będzie to skutkowało konsekwencjami. O wiele prościej jest podjąć ryzyko, jeśli wiemy, że nie spotkają nas z góry określone konsekwencje. Należy pamiętać, że rodzic ma pomagać dziecku poznawać świat i dokonywać wyboru, a nie wybierać i z góry narzucać mu drogi, którymi ma iść przez życie.

Pozwól, aby dziecko miało własne zdanie.

Każde dziecko ma potrzebę posiadania dominacji, nie można oczywiście pozwolić na to, aby to ono rządziło rodzicami. Jednak należy zachęcać dziecko, żeby wyrażało swoje zdanie. Należy pamiętać, że młodzi ludzie bardzo cenią sobie kreatywność, dobrze się jest nią wykazać, gdy naszym problemem jest to jak dotrzeć do dziecka, które nie słucha. Jedną z bardzo lubianych przez nasze pociechy zabaw jest zabawa w tzw. herbatkę z przyjaciółmi, w której to mali dorośli zasiadając przy stole z herbatką wymieniają się swoimi zdaniami. Może właśnie warto zorganizować coś takiego i porozmawiać w ten sposób z dzieckiem. Często bunt zaczyna się od jakichś problemów w 'małym świecie' pomoc w rozwiązaniu takich problemów może nie tylko uchronić nas przed buntem, ale również sprawić, że dziecko będzie widzieć w nas osobę, której zawsze może się zwierzyć, bo wie, że zawsze je wysłuchamy i pomożemy.

Pozwól czasem na odrobinę buntu.

Nie ma takiej osoby na świecie, która nigdy nie miała gorszego dnia, podobnie dzieci miewają gorsze dni. Zamiast główkować co zrobić, gdy dziecko nie słucha rodziców należy czasami odpuścić i pozwolić na taki bunt. Oczywiście nie mówimy tutaj o sytuacji, w której pozwalamy na taki bunt codziennie, bardziej chodzi o sytuacje, w której nasza pociecha wyjątkowo niechętna w danym dniu jest do współpracy. Każdy z nas potrzebuje czasami chwili oddechu, aby odpocząć od otaczającego świata i chociaż o tym często zapominamy dziecko również tego potrzebuje.

Z powyższych zasad można wyciągnąć taką ogólną zasadę. Brzmi ona, że nie warto dziecku narzucać polecenia bez szansy na dyskusje ze strony dziecka oraz należy dbać, aby nasza komunikacja to była rozmowa, w której obie strony wymieniają swoje zdania, a nie stawała się monologiem gdzie dziecko jest jedynie słuchaczem. Najważniejsze jest, aby nasza pociecha zawsze mogła znaleźć w nas osobę, która wysłucha jej problemów oraz ze wszystkich sił będzie próbowała je pomóc rozwiązać. Wtedy wiele z problemów na drodze komunikacji z dzieckiem zniknie.