Koncentracja jest niezbędna do nabywania nowych umiejętności. Dzieci często jednak mają problemy z tym, by przez dłuższy czas utrzymywać skupienie. Szybko wpadają w rozkojarzenie, co powoduje frustrację zarówno u rodziców i nauczycieli, jak i u samych dzieci. Jakie są tego przyczyny? Jak można pomóc dziecku w utrzymaniu skupienia i zmniejszyć jego rozkojarzenie?
Czy częste rozkojarzenie zawsze świadczy o zaburzeniach?
Na początek warto sobie uzmysłowić, że problemy z koncentracją u dzieci nie zawsze świadczą o zaburzeniach neurologicznych i nie muszą od razu oznaczać ADHD. Bardzo często rozkojarzenie i brak skupienia wynika wprost z etapu rozwojowego malucha i jest spowodowane niedojrzałością układu nerwowego dziecka.
Niedobór uwagi można zauważyć już u 3 latków, u których układ nerwowy jest jeszcze bardzo niedojrzały. Taki stan może utrzymywać się nawet do piątego, szóstego roku życia i nie powinien być powodem do obaw, jeśli rozkojarzeniu nie towarzyszą dodatkowe objawy (zaburzenia na tle emocjonalnym czy społecznym).
U starszych dzieci również nie od razu trzeba bić na alarm, jeśli zauważalne są deficyty uwagi. Ich przyczyną najczęściej są zmiany hormonalne okresu dojrzewania, a także czynniki środowiskowe takie, jak nieodpowiednia dieta, natłok obowiązków i wynikające z nich przemęczenie oraz niedobory snu.
Więcej o braku koncentracji u dzieci można przeczytać na naszym blogu – https://www.mollers.pl/brak-koncentracji-u-dziecka/
Jak pomóc dziecku w walce z rozkojarzeniem?
Konkretny sposób jest uzależniony od wieku dziecka – inna metoda zadziała na rozbrykanego dwulatka, a inna będzie skuteczna w przypadku nastolatków. Oto niektóre z nich:
- stopniowanie trudności zadań – warto najpierw utrwalać umiejętności już nabyte, zanim przejdzie się do trudniejszych zadań. W myśl zasady, że aby biegać, trzeba najpierw opanować chodzenie;
- lepiej częściej a krócej – zamiast wałkować to samo przez godzinę, warto robić to przez 5 – 10 minut, ale 3 razy dziennie, dodatkowo jakby mimochodem. Naukę nowej literki można przeprowadzić na spacerze, pokazując ciekawy przedmiot zaczynający się na tą literę, a do nauki dodawania wykorzystać ulubione zabawki;
- ruch to zdrowie – jeśli dziecko nie może wytrzymać w jednym miejscu, warto dać mu zajęcie ruchowe. Krótki taniec do ulubionej piosenki czy wyścigi na czworakach albo wrzucanie zabawek do pojemnika. Aktywność pozwoli odciążyć umysł i dotlenia mózg;
- ograniczanie bodźców – milion kolorowych zabawek w pokoju, do tego włączony na stałe telewizor czy radio. Skupienie potrzebuje ciszy;
- dieta – zwyczajowo dzieci przyjmują ogromną ilość cukrów – czy to w pieczywie i produktach pszennych, czy w słodyczach i słodzonych napojach. A węglowodany to jedno ze źródeł energii organizmu, nic więc dziwnego, że dziecko aż roznosi po kolejnym słodkim deserku. Warto zatem zrewidować dietę, wzbogacając ją o pełne witamin warzywa i owoce oraz zdrowe tłuszcze, zawierające kwasy omega, które wpływają tonizująco na układ nerwowy.
Rozkojarzenie i brak koncentracji mogą jednak świadczyć o zaburzeniach neurologicznych i chorobach. Dlatego jeśli pomimo wprowadzenia zmian nie jest zauważalna najmniejsza nawet poprawa, warto udać się z dzieckiem do specjalisty.
Bibliografia
LANGAUER-LEWOWICKA, Henryka, RUDKOWSKI, Zbigniew, et PAWLAS, Krystyna. Zaburzenia hiperkinetyczne z zaburzeniami koncentracji uwagi u dzieci–zagrożenia środowiskowe. Medycyna Środowiskowa-Environmental Medicine, 2016, vol. 19, no 4, p. 53-58.
